راهنمای بقا و پیشرفت در برابر یک مدیر سمی

یک حقیقت تلخ اما جهانی در دنیای کار وجود دارد: شما به یک شرکت ملحق می شوید، اما این مدیرتان است که باعث می شود آن را ترک کنید. یک مدیر بد یک سیستم آب و هوایی سمی است. او مانند یک توده هوای پرفشار و آلوده است که به آرامی بالای سر تیم شما مستقر می شود و همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد: آسمان آبی انگیزه را تیره و تار می کند، باران اسیدی بی اعتمادی بر روابط می بارد و دید افقی برای رشد و پیشرفت را به صفر می رساند. 

در چنین شرایطی غریزه اولیه ما یا فرار فوری است یا جنگیدن بیهوده با خود توفان، اما یک کاپیتان ماهر می داند که شما نمی توانید آب و هوا را تغییر دهید؛ شما فقط می توانید یاد بگیرید که چگونه در آن ناوبری کنید. این مقاله یک چک لیست ساده برای شکایت کردن نیست؛ این کلاس درس پیشرفته ناوبری استراتژیک است که به شما می آموزد چگونه با ابزارهای درست، نه تنها در این توفان زنده بمانید، بلکه شاید حتی از نیروی بادهای مخالف آن، برای رسیدن به ساحلی بهتر استفاده کنید.

انواع مدیر سمی: دشمن خود را بشناسید

قبل از هر اقدامی شما باید بدانید با چه نوع توفانی روبه رو هستید. مدیر بد یک برچسب کلی است. برای ناوبری موثر شما به یک نقشه هواشناسی دقیق نیاز دارید. مدیران سمی معمولا در چند الگوی اصلی آب و هوایی ظاهر می شوند:

•    میکرومنیجر (باران اسیدی بی پایان): این مدیر مانند یک باران ریز اما بی وقفه اسیدی بر روی هر کاری که می کنید می بارد. او به جزییات بی اهمیت وسواس دارد، استقلال شما را ذره ذره از بین می برد و با کنترل بیش از حد خود، بذر شک و تردید را در دل شما می کارد. این فرسایش مداوم، اعتماد به نفس و خلاقیت را به کلی نابود می کند.

•    مدیر شبح (مه غلیظ و غیرقابل نفوذ): این مدیر در دسترس نیست. او راهنمایی نمی کند، بازخورد نمی دهد و چشم انداز مشخصی ارائه نمی دهد. کار کردن زیر نظر او، مانند راندن یک کشتی در یک مه غلیظ و بدون قطب نماست. شما هرگز نمی دانید که آیا در مسیر درستی حرکت می کنید یا در حال نزدیک شدن به صخره ها هستید. این عدم قطعیت، اضطراب و انزوای عمیقی را به تیم تزریق می کند.

•    مدیر خودشیفته (گردباد ویرانگر): این خطرناک ترین نوع توفان است. تمام دنیا حول محور او می چرخد. او موفقیت های شما را به نام خود می زند، برای اشتباهاتش دیگران را سرزنش می کند و با استفاده از تاکتیک های دستکاری روانشناختی واقعیت را به گونه ای تحریف می کند که شما به سلامت عقل خود شک کنید. این گردباد، هر چیزی را که سر راهش باشد، از هم می پاشد و پشت سر خود، ویرانه ای از بی اعتمادی و آسیب های روحی به جا می گذارد.

شناسایی دقیق الگوی رفتاری مدیرتان، اولین گام حیاتی است. زیرا ابزاری که برای ناوبری در باران اسیدی نیاز دارید، با سپری که در برابر یک گردباد باید برافراشته کنید، کاملا متفاوت است. این تشخیص، به شما کمک می کند تا از واکنش های احساسی فاصله گرفته و یک استراتژی هوشمندانه و متناسب با شرایط، طراحی کنید.

مطلب مرتبط: 6 راهکار برای کنار آمدن با مدیران سمی

جعبه ابزار استراتژیک: 3 ابزار برای بازپس گیری کنترل

وقتی نقشه توفان را در دست دارید، زمان آن رسیده که از ابزارهای خود استفاده کنید. هدف این ابزارها، تغییر مدیرتان نیست؛ هدف، به حداقل رساندن تاثیرات مخرب او بر روی شما و کارتان است.

دفتر گزارش دقیق

این حیاتی ترین ابزار شماست، به خصوص در مواجهه با یک گردباد. دفتر گزارش لنگر شما به دنیای واقعیت است. شما باید همه چیز را مستند کنید. این یک اقدام کینه توزانه نیست؛ این یک اقدام علمی برای ثبت داده های عینی است. یک دفترچه یادداشت فیزیکی یا یک سند دیجیتال خصوصی ایجاد کرده و تاریخ، زمان، مکان، شاهدان (در صورت وجود) و شرح دقیق هر تعامل مشکل ساز را یادداشت کنید. به جای نوشتن احساسات، حقایق را بنویسید. این دفتر گزارش، سه کارکرد جادویی دارد:

•    محافظت از سلامت روان شما: وقتی یک مدیر در حال تحریف واقعیت است، این یادداشت ها به شما یادآوری می کنند که شما دیوانه نیستید. این لنگر، شما را در جای خود ثابت نگه می دارد.

•    ابزاری برای گفت وگوهای آینده:  اگر زمانی تصمیم به صحبت با خود مدیر یا بخش منابع انسانی گرفتید، شما دیگر با احساسات مبهم وارد گفت وگو نمی شوید؛ شما با الگوهای رفتاری مستند و مشخص وارد می شوید.

•    آمادگی برای آینده :  اگر وضعیت بدتر شد، این سند می تواند یک مدرک حیاتی باشد.

این ابزار، شما را از یک قربانی منفعل به یک مشاهده گر دقیق و استراتژیک تبدیل می کند.

پیش بینی وضعیت

یک کاپیتان ماهر منتظر نمی ماند تا توفان به او ضربه بزند؛ او با خواندن علائم، مسیر خود را از قبل تنظیم می کند. مدیریت به بالا نیز دقیقا همین است. شما به جای واکنش نشان دادن به رفتارهای مدیرتان، یاد می گیرید که آنها را پیش بینی کرده و به صورت پیشگیرانه عمل کنید.

اگر مدیر شما یک میکرومنیجر است، قبل از اینکه او سوال کند، گزارش های منظم، دقیق و حتی بیش از حد مورد نیاز را برای او ارسال کنید. با این کار، نیاز او به کنترل را ارضا کرده و برای خودتان فضای تنفس ایجاد می کنید. شما در واقع به او می گویید: «من بر همه چیز مسلط هستم، نیازی به نگرانی نیست.»

اگر مدیر شما یک شبح است، شما باید به طور فعالانه به دنبال شفافیت باشید. پس از هر گفت وگوی مبهم، یک ایمیل خلاصه ارسال کنید: «پیرو صحبت امروزمان، برداشت من این است که سه اولویت اصلی من تا پایان هفته فلان موارد هستند. لطفا اگر برداشت من اشتباه است، به من اطلاع دهید». این کار، او را مجبور به تایید یا تصحیح مسیر می کند و یک ردپای مکتوب برای شما ایجاد می کند.

این استراتژی، شما را از جایگاه یک قربانی درمانده به جایگاه یک ناوبر هوشمند ارتقا می دهد که یاد گرفته چگونه از الگوهای آب و هوایی به نفع خود استفاده کند.

ساختن موج شکن

شما نمی توانید جلوی موج های سهمگین را بگیرید، اما می توانید یک موج شکن قدرتمند بسازید تا از بندرگاه آرامش درونی خود محافظت کنید. تعیین مرز، یک هنر است.

مطلب مرتبط: اخلاق هایی که شخصیت تان را سمی می کند

•    مرزهای زمانی: اگر مدیر شما عادت دارد در نیمه شب ایمیل بزند، این به این معنا نیست که شما باید در نیمه شب پاسخ دهید. با تنظیم کردن انتظارات از طریق عمل (یعنی پاسخ دادن به ایمیل ها فقط در ساعات کاری) شما به طور غیرمستقیم به او آموزش می دهید که زمان شخصی شما، غیرقابل مذاکره است.

•    مرزهای عاطفی: این سخت ترین اما مهمترین مرز است. شما باید به طور آگاهانه، یک «فاصله روانشناختی» بین رفتار سمی مدیر و احساس ارزشمندی خودتان ایجاد کنید. به خودتان یادآوری کنید: رفتار او، بازتابی از مشکلات درونی اوست، نه بیانی از ارزش واقعی شما. پیدا کردن یک شبکه حمایتی از دوستان یا یک مربی، می تواند در ساختن این سپر عاطفی بسیار موثر باشد.

•    مرزهای حرفه ای: یاد بگیرید که چگونه به درخواست های غیرمنطقی، با احترام اما قاطعیت «نه» بگویید. این کار را با تمرکز بر روی اولویت های کاری انجام دهید: «ایده بسیار جالبی است. در حال حاضر، من ۱۰۰ درصد بر روی پروژه X  که اولویت اصلی ماست، متمرکز هستم. آیا تمایل دارید که اولویت ها را جابه‎جا کنیم؟».

یک موج شکن قوی، به شما اجازه می دهد تا در حالی که توفان در بیرون در حال غرش است، شما در بندرگاه خود با آرامش به کارتان ادامه دهید.

سخن پایانی

مواجهه با یک مدیر بد یکی از دردناک ترین تجربه هاست، اما می‎تواند به یک دوره آموزشی فشرده و ناخواسته برای تبدیل شدن به یک حرفه ای بسیار مقاوم تر و هوشمندتر نیز تبدیل شود. شما در این فرآیند، مهارت های حیاتی می آموزید: تاب آوری، هوش هیجانی، ارتباطات استراتژیک و توانایی تعیین مرز. اینها مهارت هایی هستند که در تمام مراحل آینده شغلی شما، حتی در آرام ترین دریاها، به کارتان خواهند آمد.

به یاد داشته باشید، شما نمی توانید جهت باد را تغییر دهید، اما همیشه می توانید بادبان های خود را تنظیم کنید. با استفاده از این ابزارها، شما از یک مسافر وحشت زده به یک کاپیتان مسلط تبدیل می شوید که نه تنها می داند چگونه از توفان جان سالم به در ببرد، بلکه می داند چگونه پس از آن، با حکمت و قدرتی بیشتر، به سوی افق های جدید حرکت کند.

منابع:

https://www.fastcompany.com

https://hbr.org