چطور روزمان را مثل یک مدیر موفق شروع کنیم؟

روز کاری برای اکثر مردم با یک زنگ هشدار گوش خراش، آشفتگی و یک مسابقه دیوانه وار با زمان آغاز می شود. آنها از همان لحظه بیداری در حالت واکنشی قرار می گیرند. اولین حرکت برداشتن گوشی هوشمند است؛ یک جعبه پاندورای دیجیتال که سیل بی پایانی از ایمیل های کاری، اخبار نگران کننده و نوتیفیکیشن های شبکه های اجتماعی را بر ذهن نیمه بیدارشان آوار می کند. 

در همان 15 دقیقه اول آنها کنترل روزشان را به دست دیگران، الگوریتم ها و بحران های پیش بینی نشده می سپارند. روزشان قبل از آنکه واقعا شروع شود، ربوده شده است و آنها بقیه ساعات را صرفا در حال تلاش برای رسیدن به قطاری هستند که ایستگاه را از قبل ترک کرده است. این، نسخه مدرن و روزمره از شکست در بهره وری است.

اما در سوی دیگر این طیف گروه دیگری از افراد قرار دارند؛ افرادی که با نظمی مثال زدنی و آرامشی درونی به طور مداوم در حال پیشرفت هستند. راز موفقیت آنها در داشتن یک توانایی ماورایی یا ساعت های بیشتر در روز نیست. راز آنها در یک استراتژی قدرتمند و به شدت محافظت شده نهفته است: آنها ارباب صبح خود هستند. 

برای این افراد صبح یک شروع تصادفی نیست؛ بلکه یک آیین سفت و سخت و طراحی شده برای تنظیم قطب نمای ذهن، انرژی و تمرکزشان برای تمام روز است. آنها فهمیده اند که یک ساعت اول روز، مانند سکان یک کشتی غول پیکر است؛ یک حرکت کوچک و هوشمندانه در این یک ساعت می تواند مسیر کل روز را به سمت مقصدی کاملا متفاوت هدایت کند. این یک مجموعه از عادات صبحگاهی نیست؛ این هنر فتح کردن روز پیش از آنکه دیگران بیدار شوند، است.

اگر شما هم دوست دارید مدیریت روزتان را در دست گرفته و بدل به یک مدیر حرفه ای شوید، در ادامه با ما همراه باشید. 

شروع روز قبل از دیگران

اولین و شاید مهمترین عادت، صرفا زود بیدار شدن نیست؛ بلکه بیدار شدن قبل از دیگران است. تفاوت ظریف اما حیاتی است. هدف اضافه کردن ساعت به روز کاری نیست؛ هدف به دست آوردن یک ساعت طلایی از سکوت و عدم تقاضاست. این یک بازه زمانی مهم است که در آن هیچ ایمیلی برای پاسخ دادن، هیچ جلسه ای برای شرکت کردن و هیچ بحرانی برای مدیریت کردن وجود ندارد. این تنها زمانی در روز است که شما می توانید به صورت کاملا کنشگرانه عمل کنید، نه واکنشگرانه.

مطلب مرتبط: 6 اقدامی که در برنامه روزانه مدیران موفق می توان یافت

تیم کوک مدیرعامل اپل، به بیدار شدن در ساعت ۴ صبح شهرت دارد. او از این ساعت های اولیه برای خواندن بازخوردهای کاربران و آماده شدن برای روز پیش رو در سکوت کامل و به دور از هیاهوی مدیریتی استفاده می کند. این سکوت به او اجازه می دهد تا به جای غرق شدن در مسائل فوری بر روی مسائل مهم تمرکز کند. این عادت یک فضای تنفس ذهنی برای تفکر استراتژیک و عمیق فراهم می کند؛ یک کالای لوکس و کمیاب در دنیای پرسر و صدای رهبران امروزی.

سوخت گیری هوشمندانه

بدن شما موتور اجرایی ذهن تان است. تلاش برای داشتن یک عملکرد ذهنی بالا با یک بدن کم آب و بدون سوخت مناسب، مانند تلاش برای شرکت در یک مسابقه فرمول یک با باک خالی است. اولین اقدام افراد منضبط پس از بیداری، معمولا نوشیدن یک لیوان بزرگ آب است. بدن شما در طول شب، دچار کم آبی می شود و کم آبی خفیف یکی از دلایل اصلی احساس خستگی، مه مغزی و کاهش تمرکز است. آبرسانی مجدد به مغز، یک راه ساده اما بسیار موثر برای روشن کردن موتور شناختی است.

پس از آن، نوبت به سوخت گیری با یک صبحانه مغذی می رسد. این به معنای خوردن یک وعده سنگین نیست؛ بلکه مصرف پروتئین و چربی های سالم است که انرژی را به صورت پایدار آزاد کرده و از نوسانات قند خون که منجر به افت انرژی در اواسط روز می شود، جلوگیری می کند. این یک سرمایه گذاری متابولیک برای یک روز با عملکرد پایدار است.

تمرکز در عصر حواس پرتی

در دنیایی که برای دزدیدن توجه ما طراحی شده است، توانایی تمرکز، یک ابرقدرت است. مراقبه یا تمرین های ذهن آگاهی ورزش روزانه برای این عضله ذهنی است. این عمل، که اغلب با عرفان یا مفاهیم پیچیده اشتباه گرفته می شود، در هسته خود بسیار ساده است: تمرین آگاهانه برای بازگرداندن توجه به یک نقطه کانونی (مانند تنفس) هر بار که ذهن دچار سرگردانی می شود؛ به همین سادگی!

این تمرین به شما نمی آموزد که افکارتان را متوقف کنید؛ بلکه به شما می آموزد که برده افکارتان نباشید. شما یاد می گیرید که بین یک محرک خارجی و واکنش تان، یک فضای کوچک برای انتخاب ایجاد کنید. این تمرین، مدار عصبی مرتبط با قشر پیش پیشانی مغز را که مسئول تصمیم گیری، کنترل تکانه و تمرکز است، تقویت می کند. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه تمرین ذهن آگاهی در صبح، به شما کمک می کند تا در طول روز، در مواجهه با استرس ها و حواس پرتی ها، آرام تر، متمرکزتر و سنجیده تر عمل کنید.

مطلب مرتبط: چطور روزمان را با انرژی کامل و آمادگی برای کار بهتر شروع کنیم؟

ورزش صبحگاهی

ورزش صبحگاهی فقط برای سلامت فیزیکی نیست؛ این یک محرک بیوشیمیایی قدرتمند برای مغز است. حتی یک فعالیت ورزشی سبک تا متوسط، مانند پیاده روی سریع، یوگا یا چند حرکت کششی، جریان خون و اکسیژن رسانی به مغز را افزایش می دهد. 

این کار باعث ترشح اندورفین (که خلق و خو را بهبود می بخشد) و پروتئین BDNF می شود که به ساخت و تقویت سلول های عصبی کمک می کند. ریچارد برانسون ورزش صبحگاهی مانند تنیس را یک بخش غیرقابل مذاکره از روز خود می داند و معتقد است این کار بهره وری او را حداقل دو برابر می کند. این یک راه طبیعی برای پاک کردن مه مغزی، افزایش هوشیاری و ایجاد یک حالت ذهنی مثبت برای شروع روز است.

یادگیری همیشگی

رهبران بزرگ یادگیرندگان مادام العمر هستند. آنها می دانند که در دنیای پرشتاب امروز بزرگ ترین خطر کهنگی دانش و مهارت است. اختصاص دادن ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در هر صبح به مطالعه یا یادگیری، مانند پس انداز کردن پول در یک حساب با سود مرکب است. شاید نتایج آن روزانه قابل مشاهده نباشد، اما در طول زمان، این سرمایه گذاری به یک انباشت عظیم از دانش، دیدگاه های جدید و ایده های نوآورانه تبدیل می شود. بیل گیتس به خاطر عادت سیری ناپذیرش به مطالعه شهرت دارد و بخش بزرگی از توانایی خود در دیدن روندهای آینده را مدیون همین ورودی مداوم اطلاعات می داند. این عادت می تواند شامل خواندن یک کتاب، گوش دادن به یک پادکست آموزشی یا مطالعه مقالات تخصصی در حوزه کاری شما باشد.

شکرگزاری برای تاب آوری

این شاید نرم ترین اما از نظر علمی یکی از قدرتمندترین عادات باشد. تمرین شکرگزاری، یک تمرین فعال برای بازآموزی مغز شماست تا به جای تمرکز بر روی کمبودها، مشکلات و استرس ها، بر روی فرصت ها، داشته ها و جنبه های مثبت تمرکز کند. وقتی شما روز خود را با یادآوری چند چیزی که بابت آنها سپاسگزار هستید شروع می کنید، شما در حال تنظیم کردن «لنز» ادراکی خود بر روی حالت مثبت نگری هستید. این کار، با کاهش سطح هورمون استرس (کورتیزول)، تاب آوری شما را در مقابل چالش های روزانه افزایش می دهد. این یک مهارت روانشناختی است که به شما اجازه می دهد تا در مواجهه با سختی ها، راه حل محورتر و خوش بین تر باشید.

مطلب مرتبط: کارآفرین های موفق صبح خود را چگونه آغاز می کنند

توجه به دیگران

بسیاری از افراد موفق، بخش کوچکی از صبح خود را به یک پروژه شخصی یا یک کار خلاقانه که عمیقا به آن علاقه دارند، اختصاص می دهند. این کار، یادآوری قدرتمندی است که هویت آنها فراتر از شغل و مسئولیت های حرفه ای شان است. کار کردن بر روی یک پروژه جانبی، نوشتن چند پاراگراف از یک کتاب یا حتی تمرین یک مهارت هنری، حس استقلال، خلاقیت و هدفمندی را تغذیه می کند. این عادت، تضمین می کند که حتی در شلوغ ترین روزها نیز شما زمانی را صرف چیزی کرده اید که کاملا متعلق به خودتان است و این حس کنترل و رضایت، به تمام جنبه های دیگر زندگی حرفه ای شما نیز سرایت خواهد کرد.

سخن پایانی

در نگاه اول، داشتن یک آیین صبحگاهی سختگیرانه، ممکن است مانند یک محدودیت به نظر برسد، اما حقیقت دقیقا برعکس است: این انضباط ساختارمند، بزرگ ترین آزادی ممکن را برای شما به ارمغان می آورد. این، آزادی از هرج و مرج، آزادی از واکنش های احساسی و آزادی از حس عقب ماندن از زندگی است. آیین صبحگاهی شما، یک بیانیه قدرتمند به جهان است که می گوید: «امروز، من تصمیم می گیرم. من هدایت می کنم. من معمار این روز هستم.» این عادات، کارهای کوچکی هستند، اما آنها دانه هایی هستند که وقتی هر روز با ثبات کاشته شوند، به جنگلی انبوه از موفقیت، بهره وری و از همه مهمتر، یک زندگی آگاهانه و هدفمند تبدیل می شوند.

منابع:

https://experteditor.com.au