ایده اولیه تولید یخچال و فریزر

پس از جست‌وجویی در بازار لوازم خانگی، متوجه شدم که مردم به شدت به دنبال یخچال و فریزر هستند و قیمت برایشان مهم نیست. در اینجا بود که به فکر افتادم چرا با این همه مشتری تولید نکنم؟

افکار مختلفی در ذهنم غوطه‌ور بود: «آیا می‌توانم تولید کنم؟» ایده تولید رهایم نمی‌کرد. یکی، دو ماه با این فکر می‌خوابیدم، با این فکر بیدار می‌شدم و با این فکر زندگی می‌کردم. با هرکس که اطلاعاتی در این زمینه داشت مطرح می‌کردم، ولی هیچ‌کس این ایده مرا تایید نمی‌کرد. چون همه در ذهنشان کارخانه‌های بزرگ آن زمان (مانند ارج و آزمایش) تداعی می‌شد.

ولی من با رویای اینکه روزی بتوانم یخچال و فریزر تولید کنم، از کلمن‌سازی دست کشیده بودم. حالا چه‌کار باید می‌کردم؟ باید به همین مغازه قناعت می‌کردم یا نه؟ با خود فکر می‌کردم درآمد و مشتریان خوبی دارم، باید ضمن حفظ اینها، تولید را هم شروع کنم؛ ولی چگونه؟ شرایطی که در آن قرار داشتم، نوعی تهدید برای زندگی‌ام بود، اما در بازار فرصت خوبی وجود داشت و اگر این شرایط عوض می‌شد، فرصت هم از بین می‌رفت. باید خیلی سریع می‌جنبیدم و تولید می‌کردم. اما اطلاعات من ناقص و مبهم بود. تحمل ابهام یکی از ویژگی‌هایی است که محققان در مورد کارآفرینان ذکر می‌کنند. درواقع ابهام سبب انگیزش می‌شود و فرد کارآفرین را در مسیر خود مصمم می‌کند، طوری که تهدید را به فرصت تبدیل می‌کند.

یکی از افرادی که با او مشورت کردم، از بستگان نزدیکم بود و ایده‌ای را که در ذهنم بود، مطرح کردم. او کلی خندید و گفت: «تو؟! تو می‌خواهی تولید کنی؟! بهتر است همین تعمیرگاهت را بچسبی و این فکرهای نشدنی را از ذهنت بیرون کنی.» وقتی ایشان این طور با قضیه برخورد کرد به عوض اینکه دلسرد شوم، به رگ غیرتم  برخورد و با خودم گفتم: «من حتما باید این کار را انجام دهم.»بعد از کلی فکر کردن به دوران طراحی برگشتم و به یاد آقای مهندس زرگریان افتادم که همیشه می‌گفت: «اول خوب فکر کن، بعد فکرت را روی کاغذ بیار.

یادت باشه که فکرت باید جوری باشه که با امکانات موجود قابل اجرا باشه.» خب! پس باید جوری فکر و طراحی می‌کردم که با امکاناتی که موجود بود بتوانم تولید کنم؛ یعنی با حداقل امکانات. ایده تولید با حداقل امکانات، در‌واقع یک خلاقیت بود؛ نوعی نگاه جدید به مسئله تولید.

با هرکس که مطرح می‌کردم و می‌گفتم که قصد دارم یخچال و فریزر بسازم، همه، آزمایش و ارج را مثال می‌زدند و معتقد بودند که این کار، دستگاه‌های بزرگ، پرس‌های عظیم و سالن وسیع و پول زیادی نیاز دارد. مگر می‌‌شود بدون داشتن چنین امکاناتی کار تولیدی انجام داد؟

ادامه دارد...