جزییات تورم بخش مسکن در ۴ سال اخیر

مرکز آمار ایران اعلام کرد: شاخص‌های قیمت یکی از ابزارهای ارزیابی سیاست‌های اقتصادی اعمال شده توسط دولت و نیز ابزاری برای برنامه‌ریزان اقتصادی و سیاست‌گذاران هستند. از مهم‌ترین کاربردهای شاخص‌های قیمت می‌توان به استفاده از آنها برای محاسبه حساب‌های ملی کشور (و همچنین حساب‌های ملی فصلی و منطقه‌ای) به قیمت ثابت، محاسبه کمیت‌های واقعی (حقیقی) اقتصاد مانند: درآمد واقعی، دستمزد واقعی، هزینه واقعی و. . .، محاسبه قدرت خرید پول، تعدیل حقوق، دستمزد و به روز‌رسانی دیون اشاره کرد.

به گزارش مهر، اجرای طرح آمارگیری از قیمت تولیدکننده نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران در مرکز آمار ایران، پس از مطالعات نظری و شناخت گروه‌های اصلی نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران از سال ۱۳۹۰ آغاز شد. ضمنا از زمستان ۱۳۹۲ فرآیند الکترونیکی (paperless) اجرای این طرح آغاز شد و در حال حاضر اجرای طرح به‌صورت الکترونیکی صورت می‌پذیرد.

اطلاعات قیمتی این طرح از طریق آمارگیری و بخش دیگر اطلاعات (میزان اهمیت اقلام) از طریق سازمان نظام مهندسی استان تهران جمع‌آوری شده‌اند. پوشش جغرافیایی طرح مناطق ‌بیست‌و‌دوگانه‌ای شهر تهران است، بدین صورت که از مراکز عمده فروش یا کارخانه‌ها در استان تهران از منابع اطلاع، قیمت اقلام مورد پرسش قرار می‌گیرد و در نهایت، نتایج در قالب شاخص نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران و در سطح شهر تهران استخراج و منتشر شده است.

این شاخص‌ها شاخص کل بخش ساختمان نیستند. مرکز آمار ایران برای نخستین بار در کشور با تهیه این شاخص در ۱۵ گروه، گام مهمی در تولید یکی از شاخص‌های اقتصادی کشور برداشته است. به پیوست جداول اطلاعاتی مربوط به شاخص قیمت تولید‌کننده نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران در دوره زمانی فصل بهار ۱۳۹۰ الی فصل پاییز ۱۳۹۴ ارائه شده است که برخی از نتایج عمده حاصله به شرح ذیل است:

شاخص کل قیمت تولیدکننده نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران (بر مبنای ۱۰۰= ۱۳۹۰) در سال‌های ۱۳۹۱، ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ به ترتیب برابر با ۱۳۶.۷، ۱۶۹.۳ و ۱۸۰.۵ است که درصد افزایش آنها نسبت به سال قبل به ترتیب برابر با ۳۶. ۷، ۲۳. ۸ ۶. ۷ درصد است. شاخص کل قیمت تولیدکننده ساخص قیمت تولیدکننده نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی شهر تهران در فصل‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال ۱۳۹۱ به ترتیب برابر با ۱۱۶.۹، ۱۳۱.۶ و ۱۴۵.۴ و ۱۵۲.۹ که نسبت به فصل قبل ۸.۲، ۱۲.۵، ۱۰۵ و ۵.۲درصد افزایش داشته است.

همچنین این شاخص در فصل‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال ۱۳۹۲ به ترتیب برابر با ۱۷۰.۱، ۱۶۹.۹، ۱۶۷ و ۱۷۰ که نسبت به فصل قبل ۱۱.۲، منفی ۰.۱، منفی ۱.۷ و ۱.۸درصد افزایش داشته است. این شاخص در فصل‌های بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال ۱۳۹۳ نیز به ترتیب برابر با ۱۷۸.۱، ۱۸۴.۴، ۱۸۴.۷ و ۱۷۴.۹ که نسبت به فصل قبل ۴.۸، ۳.۵، ۰.۲ و منفی ۵.۳ درصد افزایش داشته است. این شاخص در فصل‌های بهار، تابستان و پاییز سال ۱۳۹۴ نیز به ترتیب برابر با ۱۷۸.۳، ۱۷۸.۷ و ۱۷۶.۱ که نسبت به فصل قبل ۲، ۰.۲ و منفی ۱.۴درصد افزایش داشته است.