خواسته های بخش خصوصی از سازمان میراث فرهنگی

کناره گیری و استعفای سه وزیر در کابینه، تغییراتی را هم شامل حال سازمان میراث فرهنگی کرد؛ به این شکل که رئیس سازمان، یعنی آقای سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان معرفی شده است. حالا که بحث بر سر رئیس جدیدی برای سازمان میراث فرهنگی است، بخش خصوصی خواسته های خود را دوباره مطرح می کند. 

آنچه بخش خصوصی می خواهد یک سری راه باز کردن ها و تسهیلات دهی برای روان شدن کار بخش خصوصی و تردد گردشگر بین کشورهای مختلف با ایران است. حالا چه رئیس سازمان قبلی و چه اگر رئیس جدیدی که به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بیاید، توقع این است که در این زمینه ها برنامه های عملیاتی مخصوصی را طراحی و البته به آن عمل کند.

بعد از برجام بسیاری از کشورها برای تماس و ارتباط گرفتن با ایران ابراز تمایل کردند. به ویژه نخستین تماس گیرندگان، هیات ها و تجار بودند. کشورهای خارجی می خواهند فضای تردد گردشگر را توسعه دهند. حتی اخیرا راه افتادن بعضی ایرلاین ها و خطوط پروازی هم به این دلیل است که می خواهند جلو بیایند و بازار ایران را محک بزنند.

تمام توقع این است که دولت بتواند در جهت ارائه تسهیلات بیشتر برای توسعه امکانات زیربنایی کمک کند. کسی هم به دنبال پول مجانی نیست. به هرحال بخش خصوصی نیاز به تسهیلات و کمک دارد.

دوم اینکه تسهیلات اداری برای این اقدام گشایش پیدا کند و مجوزها، واگذاری زمین و امکانات و... انجام شود.

سومین مسئله این است که راه برای استفاده از سرمایه های خارجی یا ایرانی های خارج از کشور باز شود تا در اسرع وقت بتوانیم فضای اقامتی را براساس آنچه در برنامه ششم پیش بینی شده، فراهم کنیم تا به این شکل رشد درآمد گردشگری و ورود گردشگر به کشور سالی یک برابر و در نهایت در پایان سال برنامه، بعد از پنج سال، پنج برابر شود.

مسئله دیگر در این زمینه فضای عمومی برای جذب گردشگری و قبول گردشگر است؛ فضایی که از همان محیط فرودگاه بین المللی و برخورد تمام ارگان ها و سازمان های ذی ربط موجود در فرودگاه با مسافر شروع می شود و تا چگونگی ارائه خدمات به مسافر در مسیر، فرودگاه و کشور و فضای فرهنگی عمومی را شامل می شود. از طرف دیگر باید رغبت های لازم برای ملیت ها و توریست ها با انگیزه های مختلف برای هرکشوری فراهم شود. طبیعی است در داخل کشور یک سری محدوده هایی را تعریف کرده ایم که از بعد فرهنگی رعایت می شود. ولی به هرحال با رعایت این محدویت ها باید فضا برای ورود توریست باز شود. الان یکی از مسائل و مشکلات این است.

بخش خصوصی خواسته دیگری هم از سازمان میراث فرهنگی دارد، آن هم اینکه برنامه های عملیاتی کوتاه مدت منوط به یک سری مناطق مشخص باشد. مثلا توریستی که از منطقه آسیای جنوب شرقی می آید چه روحیه ای دارد و به دنبال چه نوع گردشگری می گردد. برخورد او با محیط های مختلف چگونه است و چه می خواهد؟ پرداختن به این حوزه، برنامه ریزی مشخصی می خواهد. بنابراین توریست ها و سلایق شان با یکدیگر متفاوت است. توریست های عرب زبان، اروپایی و آفریقایی با یکدیگر تفاوت دارند و سلیقه های مختلفی می پسندند. اگر این موارد به شکل طرح های اجرایی کاملا ملموس طراحی شوند، شاید در کوتاه مدت بتوانند در زمینه جذب گردشگر تغییراتی در کشور ایجاد کنند. 

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق تهران