دشمن طاووس آمد پر او

به‌راستی تصور ما از خشکسالی چیست؟ تصور ما از خروج از خشکسالی چیست و باید چه اتفاقی بیفتد تا با عدد و رقم و استنادات علمی به این نتیجه برسیم که از بحران بی‌آبی و خشکسالی خارج شده‌ایم.

توجه به این موضوع اهمیت حیاتی دارد. مدتی است اتفاق نظری بین علمای اقلیم‌شناسی، هواشناسی و کارشناسان حوزه‌های مختلف ایجاد شده، مبنی بر اینکه کشور در دوران خشکسالی تهدیدکننده‌ای قرار گرفته‌است. این دانشمندان و کارشناسان توانسته‌اند تصمیم‌گیران، تصمیم‌سازان و مدیران ارشد اجرایی کشور را تا حدی متقاعد کنند که بحران به اندازه‌ای جدی است که در پیش گرفتن برنامه‌های خاص و حتی تغییر مسیرهای تند را در شیوه مدیریت منابع آب می‌طلبد.

طی این مسیر و رسیدن به همین اندیشه واحد برای کشور هزینه‌های بسیار در برداشته و بر مبنای همین هم‌نظری و لزوم فرهنگ‌سازی مناسب در مصرف آب، کمپین‌های آگاهی‌بخشی و تبلیغاتی متعددی باز‌هم با هزینه‌های چند صد میلیاردی تدارک دیده شده تا مردم این سرزمین از بزرگی خطر و نزدیکی هراسناک آن مطلع شده و در روش زندگی و مصرف خود تغییر ایجاد کنند که اگر نکنند- به قول برخی کارشناسان- نه از تاک نشان می‌ماند و نه از تاک‌نشان.

در چنین شرایطی تصور کنید حال کارشناس دل‌سوخته‌ای را که این خبر را به نقل از وزیر محترم نیرو می‌خواند: اگر بارندگی با روند فعلی تا پایان سال ادامه پیدا کند، می‌توانیم به رفع خشکسالی کشور امیدوار باشیم، اما این مهم بستگی به شرایط هوایی کشور در ماه‌های پیش رو دارد. (فارس‌نیوز-دیروز)

انگار که خشکسالی پارسال آمده و امسال امکان رفتنش هم تا حدی هست. همان خشکسالی تلخی که برخی آن را بیست ساله و گروهی هم آن را چهل ساله و بیشتر می‌دانند.

بـبـیـنید نـگاه غیرکارشناسانه، احساساتی و یک‌وجهی ممکن است چگونه حاصل میلیاردها تومان کار فرهنگی و آگاه‌کننده را به باد فنا دهد؟ فکر کنید تمام کسانی که تا دیروز تازه داشتند باور می‌کردند که خطر بی‌آبی-صرف‌نظر از میزان بارندگی امسال یا سال دیگر- چقدر بزرگ و ترسناک است – و این باور درست‌ترین باور ممکن است- از امروز نفسی به راحتی می‌کشند و با خود می‌گویند: موضوع آنقدرها هم حاد نبود. وزیر گفته اگر بارندگی به همین منوال باشد، خشکسالی رفع خواهد شد. وزرا باید حتی در بیان احساسات خوب خودشان از دیدن یک آمار نسبتا خوب احتیاط کنند.