سالم ترین کشور دنیا کجاست؟

پنج کشور برتر از نظر سلامت و سرزندگی در دنیا همگی امتیاز مشابهی از مجمع جهانی اقتصاد گرفته اند. این نهاد بین المللی در گزارشی با عنوان «گزارش رقابت پذیری جهانی» هر سال رده بندی سالم ترین کشورهای دنیا را اعلام می کند. در گزارش سال2017-2016 مجمع جهانی اقتصاد پنج کشور سالم دنیا عمدتا اروپایی هستند. 

متغیرهای مورد بررسی مجمع جهانی اقتصاد یا همان WEF گستره زیادی دارند. در این رده بندی حتی میزان خوشفکری بانک ها و سلامت کسب وکارها در هر یک از کشورها هم درنظرگرفته می شود. این نهاد سپس از داده های به دست آمده برای ترسیم تصویر اقتصاد کشورها استفاده می کند. این کار تقریبا برای تمام کشورهای روی زمین انجام می شود.

متغیرهای موردنظر مجمع جهانی اقتصاد تنها اقتصادی نیستند. در سنجش وضعیت سلامت کشورها این نهاد به سلامت فیزیکی افراد هم توجه می کند.

مجمع جهانی اقتصاد فاکتورهایی چون امید به زندگی، مرگ ومیر نوزادان، اثر اقتصادی بیماری ایدز و شیوع این بیماری و البته داده های دیگری در زمینه شیوع سل و بیماری های دیگر را درنظر گرفته و براساس آنها رده بندی کشورها را اعلام می کند.

پس از آن مجمع جهانی اقتصاد از یک تا هفت به 138 کشور بررسی شده امتیاز می دهد. امتیاز یک به سالم ترین و امتیاز هفت برای ناسالم ترین کشورهای دنیاست. براساس تازه ترین رده بندی منتشرشده از سوی مجمع جهانی اقتصاد کشورهای ژاپن، اسپانیا، ایتالیا، لوکزامبورگ و ایسلند با کسب امتیاز یک سالم ترین کشورهای دنیا هستند.

در گزارش مجمع جهانی اقتصاد آمده است که محیط کار سالم یک ضرورت برای رقابت پذیری و بهره وری یک کشور است. کارگر یا کارمند بیمار نمی تواند به خوبی کار کند و قابلیت های خود را ارائه دهد بنابراین کمتر بهره وری خواهد داشت. بهداشت ضعیف هزینه های گزافی را بر کسب وکارها تحمیل می کند. کارگر یا کارمند مریض اغلب سر کار حاضر نمی شود و کارآمدی اش به پایین ترین سطح ممکن می رسد. بنابراین سرمایه گذاری روی ارائه خدمات بهداشتی یک ضرورت برای داشتن اقتصاد شفاف، اخلاقی و باملاحظه است. طبق این گزارش علاوه بر بهداشت به کیفیت و کمیت آموزش پایه هم توجه شده است یعنی برای گردآورندگان این گزارش مهم بوده که جمعیت کشور مورد بررسی چقدر به آموزش در سطح پایه دسترسی دارند. آموزش پایه در اقتصاد این روزهای جهان معیار مهمی به شمار می آید.

در این گزارش همچنین میزان رقابت پذیر بودن کشورها سنجیده شده است. نکته برجسته گزارش امسال این است که کاهش پذیرش رقابت در کشورها تهدیدی برای رشد و رفاه جوامع است. این گزارش همچنین می گوید که محرک های پولی از جمله تسهیل کمی(QE) که در آمریکا اجرا می شود برای رشد پایدار کافی نیست و باید با اصلاحات رقابت پذیری همراه شود. دیگر نکته کلیدی این گزارش این است که قوانین به روز شده کسب وکارها و سرمایه گذاری و نوآوری حالا به اندازه زیرساخت ها، مهارت ها و بازارهای کارآمد اهمیت دارد. طبق آنچه در این گزارش آمده از نظر رقابت پذیری کشورهای سوییس، سنگاپور و آمریکا همچنان رده های اول تا سوم رقابت پذیرترین اقتصادها را دارند. نبود رقابت پذیری در کشورها طبق گفته این گزارش دست سران این کشورها را برای داشتن رشد پایدار و سراسری در یک کشور می بندد و کار آنها را سخت می کند.