پاشایی در میان زندگان ماند

فرصت امروز - جمعیت به سنی که جنازه پاشایی روی آن قرار داشت خیره شده بودند. جمعیت کثیری که همگی روز یکشنبه در تالار وحدت و خیابان‌های اطراف تجمع کرده بودند تا با خواننده محبوبشان خداحافظی کنند. از خیابان شهریار گرفته تا تمام خیابان‌های مجاور به دلیل ازدحام جمعیت به طور کامل مسدود شده بود. ازدحام جمعیت و ترافیک کم‌کم به خیابان‌های دیگر و حتی خروجی‌ متروهای اطراف آن منطقه نیز کشیده شد.

جمعیتی غیرقابل پیش‌بینی و بیش از حد انتظار بود، بیش از حد تصور و غیرقابل مقایسه با تشییع بسیاری از هنرمندان عزیز که پیش از این دارفانی را وداع گفته بودند. اجرای مراسم با حضور این جمعیت بسیار، چنان دشوار شده بود که با تاخیر زیادی همراه شد. در ابتدای مراسم که با حضور تعداد زیادی از دوستداران و خانواده موسیقی برگزار شد «عباس سجادی» پشت تریبون رفت و ضمن تسلیت به جامعه موسیقی کشور و خانواده پاشایی پیام وزیر ارشاد را برای جمعیت خواند که در بخشی از این پیام آمده بود: «درگذشت جان‌گداز هنرمند محبوب ملت ایران مرتضى پاشایى را به همه فرهیختگان، هنرمندان و علاقه‌مندان آن فقید سعید به‌ویژه خانواده معزز وى تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال براى آن مرحوم مغفور علودرجات و براى همه بازماندگان صبر جمیل آرزومندم؛ یادش گرامى باد.»

پس از سجادی، مرادخانی، معاونت هنری وزارت ارشاد، محمد علیزاده، خواننده پاپ و عموی مرتضی پاشایی سخنرانی کردند، اما جمعیت زمانی از خود بی‌خود شد که پدر پاشایی پشت تریبون رفت و با بغض خطاب به جمعیتی که لحظه به لحظه در حال افزایش بود، گفت: «در آخرین روزی که به دیدن مرتضی رفتم، از من خواست روضه‌ای را برایش بخوانم. روضه‌ای که همیشه با آن آرامش می‌گرفت. من هم برایش خواندم. حالا‌‌ همان روضه را امروز برایش می‌خوانم و می‌خواهم تا لحظه آخر در آرامش باشد.» روضه خوانی پدر پاشایی با گریه و شیون حضار روبه‌رو شد به شکلی که برخی از حال رفتند و کمک‌رسانی به کسانی که بیهوش شده بودند به سختی انجام شد، زیرا فقط یک آمبولانس در محل حاضر بود. 

جمعیت عزادار که پس از روضه خوانی پدر پاشایی با صورت‌های خیس از اشک مراسم را دنبال می‌کردند با صدای بنیامین، خواننده پاپ کشور که شعری از فرهاد را پشت تریبون زمزمه می‌کرد با بغض هم صدا شدند: «با صدای بی‌صدای/ مثل یه کوه بلند/ مثل یه خواب کوتاه/ یه مرد بود یه مرد...» پس از این همخوانی بنیامین خطاب به جمعیت گفت: «اینجا حاضر شدن و خواندن کار هر کسی نیست. بسیاری از دوستان من هم بودند و نتوانستند، بخوانند ولی مطمئن باشید این لحظه بهترین لحظه برای اوست» و سپس قطعه «یکی هست» با صدای بنیامین و همراهی حاضران اجرا شد که بخش انتهای مراسم را تشکیل می‌داد.

پس از این همخوانی پیکر مرتضی پاشایی در حالی که فضای برگزاری برنامه به دلیل حضور جمعیت فراوان از کنترل مسئولان برگزاری خارج شده بود به آمبولانس منتقل شد اما حضور بیش از حد و غیرقابل پیش‌بینی مردم باعث شد این مراسم بیشتر از زمان تعیین‌شده طول بکشد و در آخر پیکر پاشایی به سمت بهشت زهرا (س) تشییع شد. 

همزمان در اقدامی کمی عجیب سخنگوی وزارت خارجه امریکا نیز در پیامی که با «انا لله و انا الیه راجعون» شروع شده بود نوشت: «خاموش شدن این شمع نورانی را خدمت خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می‌کنم». اما از سوی دیگر درگذشت مرتضی پاشایی همراه با واکنش‌های متفاوتی بود. برخی از جمعیت تجمع کرده روبه‌روی بیمارستان و همخوانی آهنگ‌های پاشایی متعجب بودند و برخی دیگر از تعجب آن دسته متعجب. موضوع اصلی تعجب هم خیل جمعیت نوجوانان و جوانانی بود که در غم از دست دادن خواننده مورد علاقه‌شان داغدار بودند. این واکنش‌ها در گفت‌وگوهایی که بین حاضران در مراسم تشییع این خواننده پاپ ردوبدل می‌شد قابل مشاهده بود. یکی از حاضران با گریه می‌گفت: «واقعا حسش می‌کنم که پاشایی نماد ما دهه هفتادی‌هاست. با او کوهی از آرزوهامون روبه‌گور خواهیم برد.» پیرزنی که روی سکویی گوشه پیاده رو ایستاده بود با تماشای جمعیت به شخصی که کنارش بود، می‌گفت: «آفرین به نسل جدید که به افراد محبوب نسل خودشان احترام می‌گذارند.» دختری در حال گریه کردن وقتی پیکر پاشایی به سمت آمبولانس حرکت می‌کرد فریاد می‌زد: «حیف که چه زود از بین ما رفتی بی‌صدا اومدی و این‌طور آتیش به دل ما زدی و رفتی». پسر نوجوانی که در تلاش بود تا نزدیک پیکر پاشایی شود به دوستش گفت: «انصافا خیلی کم دیدم پیکر یک هنرمند با پرچم ایران تشییع شود». در میان گریه‌های جمعیتی که برای خداحافظی با پاشایی به تالار وحدت رفته بودند حرف‌ها و زمزمه‌های بسیاری بود که بسیاریشان سخن از فراغ این خواننده بود، برخی نیز از بی‌توجهی‌هایی که به زعم مخاطبان از سوی مسئولان، اهالی مطبوعات و هنری‌ها به این خواننده شده بود ابراز ناراحتی می‌کردند. 

پیکر پاشایی تا ساعت‌های شش و هفت عصر به دلیل ازدیاد جمعیت و نرسیدن به قبر در بهشت زهرا خاک نشد. خانواده وی از هواداران خواستند تا جمعیت اجازه دهد اما کنترل جمعیت مردم مقدور نبود و راه ها به سمت قبر بسته بود. به همین دلیل خانواده پاشایی اعلام کردند، وی را در زمان دیگری به خاک خواهند‌سپارد و جنازه مرتضی پاشایی دوباره به سردخانه بازگردانده شد؛ همچنین خانواده پاشایی به دلیل اتفاق‌های امروز زمان خاکسپاری وی را اعلام نخواهند‌کرد. احتمالا هنگامی‌که این خبر را می‌خوانید پیکر مرتضی پاشایی به خاک سپرده شده‌است. از سوی دیگر نیز جمعیتی که به‌صورت کاملا خودجوش برای تشییع وی به تالار وحدت و خیابان‌های اطراف که از متروی امام حسین تا خیابان انقلاب را پوشش می‌داد رفته بودند پس از رفتن آمبولانس نیز در محل ماندند و ترانه‌های پاشایی را مانند آهنگ «بغضم گرفته وقتشه ببارم/ چه بی‌هوا هوای گریه دارم/ باز کاغذام با تو خط خطی شد/ خدا این حس و حال و دوست ندارم» در حضور مامورانی که در محل حضور داشتند زمزمه کردند.