زعفران کالایی فوق استراتژیک

رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: امروزه کشت زعفران تنها امید معیشت مردم در بسیاری از روستاها و مناطق توسعه نیافته در استان‌های خراسان جنوبی و رضوی است و اگر به این محصول عنوان «کالای فوق استراتژیک» هم بدهیم، کم است.

غلامحسین شافعی در سومین همایش ملی آخرین دستاوردهای علمی و پژوهشی زعفران در مشهد افزود: باوجود محرومیت‌ها و محدودیت‌های فراوان، زعفران می‌تواند از جمله زمینه‌ها و پایه‌های حرکت توسعه روستایی در دو استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی باشد.

رییس شورای ملی زعفران ادامه داد: زعفران کالایی بی‌بدیل و بی‌نظیر است از آن جهت که محصول و کالایی مشابه آن با ظرفیت نفوذ بالا در بازارهای جهانی و قدرت تولید 94 درصدی نداریم.

شافعی گفت: با وجود اینکه زعفران فخر صادرات خراسان رضوی و خراسان جنوبی است، اما متاسفانه توجه چندانی به این «ظرفیت در اختیار» نشده هر چند وزارت جهاد کشاورزی و تشکل‌های بخش‌خصوصی اقدامات ارزنده‌ای در این حوزه انجام داده‌اند که مهم‌ترین آن تهیه «طرح جامع زعفران» بوده است. 

وی افزود: این طرح با همه جامعیت و اهمیت به مرحله اجرا نرسیدو امید است در شرایط جدید کشور در این امر تجدید نظر شود تا طرح جامع زعفران به اجرا درآید.

رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در ادامه با اشاره به بحران آب اظهار کرد: امروز از جمله مباحثی که باید با جدیت به آن پرداخته شود تغییر الگوی کشت است و در همین راستا بدون تردید زعفران در مناطق کم آب و خشک می‌تواند مناسب باشد.

وی ادامه داد: امروز شاهد رشد کشت و توسعه مزارع زعفران در اکثر نقاط کشور هستیم که این وضعیت در آینده موجب بروز مشکلات جدی می‌شود. افغان‌ها که به تازگی در بحث کاشت زعفران ورود کرده‌اند به سراغ هلندی‌ها که در اصلاح پیاز گیاهان مختلف تجارب ارزنده‌ای دارند، رفته‌اند.

وی افزود: در همین چارچوب پیازهایی تولید شده که تا چهار برابر‌زاده تولید زعفران را افزایش داده و ایران باوجود قدمت دیرینه در تولید زعفران از این موضوع جامانده است، بنابراین باید عقب‌ماندگی بخش‌کشاورزی را جبران کنیم.

به گزارش ایرنا، شافعی در ادامه گفت: پارسال بالاترین بودجه مربوط به بخش کشاورزی بود، اکنون در ابتدای راه هستیم و با توجه به اهمیت این بخش چند سالی است که کشاورزی را به فعالیت‌های اتاق بازرگانی افزوده‌ایم. در واقع تلاش آن است که با تقویت تشکل‌های تولیدی و کشاورزی و قدرتمند کردن آنها زمینه جبران عقب‌ماندگی این بخش از اقتصاد را فراهم کنیم.