مافیایی در کار نیست کم‌کاری از خودمان است

كشور ایران با مصرف سالانه حدود 55 تا 60 میلیون متر پارچه چادرمشكی، رتبه نخست مصرف آن را در جهان به خود اختصاص داده است. این در حالی است كه فقط 10 درصد از این نیاز در داخل كشور تولید شده و حدود 90 درصد آن وارداتی است.
 در سال‌های نه چندان دور كشورهایی نظیر سوییس، ژاپن و كره كه به جرأت می‌توان ادعا کرد به هیچ‌وجه مصرف‌كننده این محصول نیستند، عمده تامین‌‌كنندگان بازار داخلی كشورمان بودند اما اخیرا تولیدات سایر كشورها نظیر تایلند، اندونزی و ویتنام نیز اضافه و بعضا جایگزین شده‌اند در حالی كه ما همچنان اندر خم نحوه تولید، چگونگی سرمایه‌گذاری، تهیه لایحه و طرح و همچنین بررسی مكان و محل احداث کارخانه تولید چادرمشكی هستیم و هر از چند گاهی مطلبی یا مصاحبه‌ای از یك مقام مسئول یا غیرمسئول تولید آن را به سوژه روز تبدیل می‌كند ولی مانند همیشه هیچ اتفاقی نمی‌افتد و همه چیز روال عادی خود را سپری می‌كند و واردات سالانه 50 تا 60 میلیون دلاری آن از طریق مبادی رسمی و مقادیر معتنابهی از طریق قاچاق، كالای همراه مسافر و تجارت چمدانی همچنان ادامه می‌یابد. هر از چندگاهی نیز برای اینكه كم‌كاری و سهل‌انگاری خود در تامین این نیاز داخلی را توجیه کنیم، دست به دامان مافیای تجارت آن می‌شویم و دشمنان خیالی را متهم و وجود آنان را دلیل عدم توسعه مناسب تولید این محصول در كشور قلمداد می‌کنیم. یا اینکه مشکلات تکنولوژیکی را مطرح می‌کنیم؛ در حالی كه به خوبی می‌دانیم كه اینها بهانه‌ای بیش نیست و دلیل اصلی عدم تولید این محصول در كشور، همانا نبود عزم و اراده‌ای جدی در تولید آن است اگرنه می‌توان با تعریف مشوق‌هایی برای سرمایه‌گذاری در تولید این محصول و قرار دادن این مشوق‌ها و تسهیلات در اختیار كارآفرینان و سرمایه‌گذاران موفق صنعت نساجی، نسبت به خودكفایی در این رشته قدم‌های اساسی برداشت.
شناسایی اهلیت سرمایه‌گذار در این بخش از مهم‌ترین عوامل موفقیت در تولید این محصول است و تضمینی خواهد بود تا سرانجام سرمایه‌گذاری‌های جدید نیز به سرنوشت سرمایه‌گذاری‌های قبلی دچار نشود.
اینك تولید پارچه چادر مشكی از حالت تولید یك محصول صرفا اقتصادی خارج شده و تبدیل به نماد و شاخصه‌ای برای ارزیابی پیشرفت و موفقیت صنعت نساجی در كشور شده و بعضا مثالی است برای عدم توانمندی این صنعت.
جا دارد حال که صنعت نساجی در بسیاری از زیرشاخه‌های خود از قبیل تولید انواع كفپوش‌ها، انواع الیاف، منسوج نبافته، نخ‌های فیلامنت و میكروفیلامنت و تولید انواع نخ‌های ظریف پنبه‌ای و تركیبی و غیره به موفقیت‌های شایانی دست یافته است، این نقیصه نیز با مساعدت و همراهی مسئولان تصمیم‌گیر یك بار برای همیشه حل و فصل شود تا ضمن جلوگیری از خروج سالانه مقادیر معتنابهی ارز از كشور، بازارهای مصرفی كشورهای مسلمان و علی‌الخصوص كشورهای عربی را نیز به تسخیر خود در آورد و از این محل ارزآوری مناسبی برای كشور ایجاد کند.