100سال حضور زنان در صنعت حمل‌و‌نقل انگلیس

در جنگ جهانی اول وقتی مردان انگلیسی مجبور شدند برای جنگ با دشمن و حضور در ارتش کار را رها کنند، 100 هزار زن دست‌به‌کار شده و وارد صنعت حمل‌ونقل شدند. سال گذشته در سالگرد جنگ جهانی اول، مقامات حمل‌و‌نقل لندن جشنی برگزار کردند تا یاد آن زنان را گرامی بدارند. این جشن اهداف زیادی داشت که به تفصیل در زیر آورده می‌شود:

هدف اول: پشتیبانی از اهداف کلی صنعت حمل‌ونقل و توانایی پاسخگویی به چالش‌های عمده پیش‌‌ رو که در نتیجه رشد و توسعه بی‌سابقه در لندن و سراسر بریتانیا به‌وجود آمده است.

هدف دوم: مشارکت در ساخت برند این صنعت به‌عنوان «صنعت انتخاب» برای همه، به‌ویژه خانم‌ها.

هدف سوم: مشارکت در جامعه لندن و بریتانیا به شکلی گسترده‌تر.

این اهداف این‌طور به‌دست می‌آیند: نمایش حضور پررنگ فعلی زنان و ادامه حضور آنها، با توجه به نمونه‌هایی که هم قبلا وجود داشته و هم الان هست. جذب بیشتر خانم‌ها برای پیوستن به محیط کار صنعت حمل‌ونقل با اولویت دادن به بانوان جوان و ایجاد تنوع شغلی در این صنعت. مشارکت دادن، انگیزه ایجاد کردن و الهام بخشیدن به نیروی کار زن و ارائه پیشنهادهایی به آنها به‌طوری‌که برای‌شان پیشرفت شخصی نیز همراه داشته باشد. ایجاد یک شبکه صنعتی گسترده از همسالان و مربیان به‌منظور اطمینان از داشتن برنامه‌ای اثربخش و یکپارچه که بهبود مستمر در این صنعت را تضمین کند.

یک قرن حضور زنان در صنعت حمل‌ونقل

در طول جنگ جهانی اول، حدود 100هزار نفر از زنان به صنعت حمل‌ونقل لندن پیوستند. حمل‌ونقل لندن نقشی محوری در طول جنگ جهانی اول داشت. در آن زمان کارمندان و وسایل ‌نقلیه زیادی برای جبهه‌های غربی اختصاص پیدا کرد و بیش از 17هزار نفر استخدام شدند تا به سربازان خدمت‌رسانی کنند. خانم‌ها ارائه خدمات را در آن زمان ادامه داده و لندن در آن زمان از حرکت بازنایستاد. بخش راه‌آهن با اکراه پذیرفت که زنان را استخدام کند.

این زنان اجازه داشتند همه کارهایی را که قبلا فقط مردها انجام می‌دادند، انجام دهند؛ از مامور بلیت و کارمند رزرو گرفته تا نقاش و نگهبان. اکثر این خانم‌ها حقوقی برابر با آقایان داشتند. ایستگاه Maida Vale که در ژوئن 1915 افتتاح شد، کاملا توسط زنان اداره می‌شد. نوامبر همین سال نخستین زن راننده تراموا، خانم جی. دانکان کار خود را آغاز کرد. این زنان پیشرو همراه با سایر پیشگامان در صنایع مهم دیگر، نگرش‌ها نسبت به نقش زنان را عوض کرده و کلید ایجاد تنوع در محیط کاری را زدند.

اگرچه پس از جنگ و به‌دلیل بازگشت سربازان، از بسیاری از این زنان خواسته شد تا کارشان را رها کنند، اشتغال در زمان جنگ به زنان فرصت‌ها و موقعیت‌های تازه‌ای داد تا توانایی خود را نشان دهند. از جمله فرصت‌هایی که حاصل اعتماد به زنان بود، می‌توان به انتصاب نخستین وزیر حمل‌ونقل زن، باربارا کَیسِل در سال 1965، پرداخت حقوق برابر با مردان به زنان در سال 1970 و قانون ضدتبعیض در سال 1975 اشاره کرد.

وضعیت امروز نیروی کار

درحالی‌که درصد زنان شاغل در بخش حمل‌ونقل بریتانیا در 100سال گذشته افزایش قابل‌ملاحظه‌ای داشته است، هنوز تا رسیدن به برابری اشتغال میان زنان و مردان و شکستن موانع پیشرفت راه زیادی باقی مانده است. امروز خانم‌ها 47درصد نیروی کار بریتانیا و 44درصد نیروی کار لندن را تشکیل می‌دهند. اما در صنعت حمل‌ونقل تنها و تنها 18درصد از کارکنان زن هستند. در لندن، تنها یکی از شرکت‌های عاملیت قطار توسط یک زن اداره می‌شود، درحالی‌که هیچ‌یک از شرکت‌های اتوبوسرانی مدیر زن ندارند.

در سیستم حمل‌ونقل لندن، خانم‌ها 22/8درصد از کل نیروی کار و 22/5درصد از مدیران ارشد زن هستند. این رقم کمی بیشتر از میانگین ملی است و هنوز هم از دیگر صنایع مثل خدمات رفاهی با 25درصد، تولید با 27درصد کمتر است. اگرچه در این صنعت کارهای زیادی در لندن و بریتانیا شده و خانم‌های زیادی هم مشغول کار هستند، اما هنوز هم فرصت‌های خاموشی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. این امر به‌ویژه در مقایسه با سایر صنایع مرتبط با حمل‌و‌نقل خود را نشان می‌دهد.

اکنون دوره‌ای است که سرعت و پیچیدگی رشد و توسعه زیاد است و در سراسر لندن و بریتانیا نیاز به نیروی کار کارآمد، نوآور، چالاک و انعطاف‌پذیر حس می‌شود. ایجاد برابری نیروی کار زن و مرد در صنعت حمل‌ونقل هدف نهایی حمل‌ونقلی‌ها در بریتانیا نیست. مطالعات بی‌شمار نشان داده که ایجاد تنوع در نیروی کار از نظر اقتصادی به‌نفع کسب‌وکارها است.

شرکت‌های فعال در همه بخش‌ها که با بیشترین تعداد زنان در هیات‌مدیره کار می‌کنند، همواره چه به لحاظ بازگشت سود برای صاحبان سهام و چه به لحاظ نتایج عملیاتی عملکرد بهتری نسبت به همتایان‌شان ثبت کرده‌اند.این شرکت‌ها همچنین در زمان بی‌ثباتی اقتصادی عملکرد بهتری از خود نشان داده‌اند چون مدیریت ریسک در آنها با دیدگاهی متوازن و بلندمدت انجام شده است. در حل مسائل هم این شرکت‌ها بهتر عمل کرده‌اند چراکه رویکردشان بهتر و نوآورانه‌تر بوده است.