چرا پولدارها پولدار باقی می‌مانند؟

وقتی که به خیلی از ما کمی پول برسد، نخستین چیزی که به ذهن‌مان می‌رسد، سرمایه‌گذاری در سهام و چیزهایی مثل این است، البته اگر تا قبل از آن این پول را حیف نکرده باشیم. با این حال این کاری نیست که ثروتمندان واقعی انجام می‌دهند. آنها معمولا پول خود را روی مستغلات، هنر و تجارت‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که ما حتی چیزی از آنها نشنیده‌ایم و همین شیوه سرمایه‌گذاری است که تفاوت را بین ما و آنها ایجاد می‌کند.

یکی از اینها، جاشوا کولمن است. وقتی که خانواده او شرکت ارتباطاتی‌اش در شیکاگو را به مبلغ 400 میلیون دلار در سال 2004 فروخت، هیچ عجله‌ای برای خرید یک شرکت بزرگ‌تر دیگر نداشت. به جای آن، آنها به دنبال مشاورانی رفتند که به آنها روش‌های متنو‌ع‌تر و تضمینی‌‌تری برای افزایش سرمایه خود ارائه دادند.جست‌وجوی آنها برای روش‌های دیگر برای سرمایه‌گذاری، کولمن را که حالا 27 ساله است به یک ایده جذاب رساند.

او در سال 2011 شرکت خودش را با نام مومنتوم ادوانسد پلننیگ راه‌اندازی کرد. کار این شرکت، این است که آدم‌های پولدار را به متخصصان مالیات، مشاوران قانونی و کارشناسان سرمایه‌گذاری وصل می‌کند.اگر شما فکر می‌کنید که راه انداختن یک کسب‌و‌کار یک روش عجیب و غریب برای سرمایه‌گذاری پول‌تان است، پس حتما یکی از همان آدم‌های ثروتمند نیستید.

آدم‌هایی که دستکم 30 میلیون دلار سرمایه داشته باشند، معمولا در بازار و بورس هم سرمایه‌گذاری می‌کنند اما همچنین با سرمایه‌گذاری در جاهایی از نظر ما عجیب و غریب، به فکر سودآوری بیشتر هستند.آنها همچنین به ماشین‌ها و قطعات هنری‌ به چشم فروشنده نگاه می‌کنند و اینطور نه‌تنها از داشتن آنها لذت می‌برند که با فروش به‌موقع آنها، سود کلانی هم به جیب می‌زنند.شاید ما میلیون‌ها دلار نداشته باشیم که بخواهیم با آن سرمایه‌گذاری کنیم اما با نگاه انداختن به حوزه‌هایی که ثروتمندان در آنها سرمایه‌گذاری می‌کنند می‌توانیم چیزی - حتی اگر کم- یاد بگیریم.

حوزه اختصاصی ثروتمندان؟ شاید

ثــروتـمـنـدان بـه حـوزه‌هایی برای سرمایه‌گذاری دسترسی دارند که مردم عادی حتی چیزی از آنها نشنیده‌اند. یکی از اینها، لیزینگ هواپیماست. شرکت‌های زیادی به این سرمایه‌گذاری علاقه‌مند شده‌اند چون سودده است. آنها توسط شرکت‌های واسط، هواپیماهایی را که به خطوط هواپیمایی بزرگی مانند امیریتس لیزینگ شده‌اند می‌خرند. در نهایت اصل سرمایه آنها –وقتی که به شرکت هواپیمایی داده شد- بازگردانده می‌شود اما نکته اینجاست هر سال 9 درصد سود می‌کنند.

این در حالی است که میانگین سود سبد سهام آمریکا 3 درصد است. یک روش مورد علاقه دیگر، خرید زمین‌های کشاورزی در مقیاس بزرگ است. با رشد جمیعت جهانی، تقاضا برای غدا هم افزایش پیدا می‌کند و آنهایی که زمین‌های کشاورزی بزرگی دارند، می‌توانند سود زیادی ببرند. یک زمین خوب می‌تواند سالی 4 درصد برای صاحبش سود به همراه داشته باشد.

خریدن شرکت‌های بیشتر و بیشتر

برای ثروتمندان این کار بسیار طبیعی است. بسیاری از آنها پول‌شان را به واسطه داشتن شرکت‌های زیاد به‌دست آورده‌اند. دیدن اینکه شرکت‌ها از هیچ‌چیز به همه‌چیز می‌رسند واقعا لذت‌بخش است و سرمایه‌گذاران تجربه و همین‌طور شبکه‌های خاص خودشان را دارند تا کسب‌و‌کارهایی را که می‌دانند آینده درخشانی دارد، در همان ابتدا که گران نیستند بخرند.

دیوید روز، یک کارآفرین به‌شدت ثروتمند که کتاب معروف «راهنمای پولدار شدن و لذت در استارتاپ‌ها» را نوشته می‌گوید: «فکرش را بکنید قرار بود در گوگل سرمایه‌گذاری می‌کردید، زمانی که این شرکت هنوز تبلیغاتش را هم شروع نکرده بود می‌توانستید هر هفته بنیان‌گذار آن را ببینید، گزارش‌های دست اولی از اتفاق‌هایی که درون شرکت می‌افتد دریافت کنید و رشد آن را ببینید. این کار واقعا می‌توانست لذت‌بخش باشد.»این کار همچنین می‌تواند بسیار پرسود باشد؛ هرچند 50 درصد استارتاپ‌ها شکست می‌خورند، پول سرمایه‌گذاران در یک یا دو استارتاپ موفق 20 یا حتی 50 برابر هم می‌شود.

اشتیاق در سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاری‌های پرحرارت در حوزه‌هایی مانند هنر، ماشین‌، ساعت و حتی آلات موسیقی در میان ثروتمندان بسیار رایج است. ثروتمندان با این امید این چیزها را می‌خرند که ارزش آنها بالاتر برود با این حال برای استفاده یا حتی نگاه کردن به آنها هم انگیزه‌های سرمایه‌گذاری دارند.

برای آنهایی که در جاهای درست سرمایه‌گذاری می‌کنند - ییدا کردن چیزهای نادر حیاتی است- بازگشتسرمایه واقعا شگفت‌انگیز است. شرکت سرمایه‌گذاری استون‌هنج در لندن گزارش داده است که در سال 2013، نرخ سود در این نوع سرمایه‌گذاری 15 درصد بوده است.

عطش مستغلات

بسیاری از آدم‌های پولدار دوست دارند پول‌شان را - که معمولا با رقم‌های هفت یا هشت رقمی است- روی املاک پارک کنند. برخی از آنها پول‌شان را با دیگران روی هم می‌گذارند تا مستغلات تجاری بخرند؛ برخی دیگر خانه‌های باارزشی در مناطق بسیار گران شهرهایی مانند لندن، نیویورک یا هر جای دیگری در دنیا خریداری می‌کنند. هدف اصلی این افراد این است که این مستغلات را بعدا با قیمت‌های بیشتری بفروشند با این حال به آنها به‌عنوان خانه‌های موقت در سفرهای‌شان هم نگاه می‌کنند.

پل پترسون، نایب‌رئیس شرکت سرمایه‌گذاری آر‌بی‌سی در تورونتو دراین باره می‌گوید: «آنها معمولا دو یا چند اقامتگاه در شهرهای مختلفی در اطراف دنیا می‌خرند و آن را اجاره می‌دهند. این کار ارزش بلند‌مدت زیادی دارد.» ‌همچنین شرکت‌های عمومی زیادی هستند که تخصص آنها در خریدن اقامتگاه‌ها و املاک تجاری است. افراد ثروتمند با خریدن سهم در این شرکت‌ها هم می‌توانند از بالا و پایین شدن قیمت مستغلات سود ببرند.